การหยุดชะงักของนาฬิกาชีวิตที่ทำให้ร่างกายและเซลล์ของร่างกายเข้าสู่วงจรกลางวันและกลางคืนตลอด 24 ชั่วโมงมีบทบาทสำคัญในการเพิ่มน้ำหนักความเครียดที่เกิดจากการบริหารฮอร์โมนความเครียด กลูโคคอร์ติคอยด์อย่างเรื้อรังและรบกวนวงจรการปลดปล่อยในแต่ละวันทำให้เกิดกลไกป้องกันชั่วคราวในหนู กลไกนี้ช่วยเพิ่มการเจริญเติบโตของเซลล์ไขมันและการผลิตอินซูลิน
ในขณะที่ลดระดับน้ำตาลในเลือดและไขมันส่วนเกินในกระแสเลือดและตับ สารตั้งต้นของเซลล์ไขมันมุ่งมั่นที่จะกลายเป็นเซลล์ไขมันในช่วงเวลาที่เหลือของหนู ผลการศึกษาชี้ว่า ความเครียดและปัจจัยอื่นๆ ที่ทำให้นาฬิกาของร่างกายไม่เป็นไปตามจังหวะอาจส่งผลต่อการเพิ่มน้ำหนักและแนะนำวิธีการรักษาแบบใหม่สำหรับโรคอ้วน ความเครียดเรื้อรังที่มีต่อความผันผวนตามปกติในแต่ละวันของกลูโคคอร์ติคอยด์ ซึ่งเป็นฮอร์โมนที่เชื่อมโยงกับความเครียด ในการทำเช่นนี้ พวกเขาฝังเม็ดที่ปล่อยกลูโคคอร์ติคอยด์ในอัตราคงที่ตลอด 21 วันภายใต้ผิวหนังของหนูทดลอง และเปรียบเทียบกับหนูปกติที่มีความผันผวนตามปกติในแต่ละวัน ปริมาณไขมันสีน้ำตาลและสีขาวในหนูที่มีเม็ดกลูโคคอร์ติคอยด์เพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าภายใน 21 วัน และระดับอินซูลินในร่างกายของพวกมันก็พุ่งสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว แม้ว่าหนูจะยังคงรับประทานอาหารที่ดีต่อสุขภาพเช่นเดียวกับหนูปกติก็ตาม